Büyüdükçe küçülmek

Ne oldu sanki? Büyüdük işte. Ne güzel, bir sürü hayallerimiz vardı. Biz büyüdükçe hepsi ufaldı, azaldı ve kayboldu gitti. O küçük kafalarımızla kendimize ait bir dünyamız vardı. Şimdi ise başkalarının dünyasında, elimize verilen rolü ezberleyip oynuyoruz. Çoğumuzun hiçbir hayali gerçekleşmedi bile. Arkadaşlarımız kayboldu, o dünya kayboldu, biz kaybolduk. Kalabalıklar, konuşmalar, bağırmalar arasında özledik hep o günleri. Uzak bir hayalin ötesinde, aslında yaşamın gerçek hazzını o zamanlar yaşadık. Dünya bizimdi, hayallerimiz bizimdi, biz bizimdik. Artık herşey bir yanılsama, bir oyun. Kendi çıkarını düşünen, başkalarının sırtına basan, iğrenç, pislik varlıklar olduk çıktık. Hayatı tanıdığımızı, bildiğimizi zannederek yaşıyoruz artık. Ne güzel değil mi? Yaşamaya devam öyleyse...

Hiç yorum yok: