Çocukluğumun neredeyse bütün yazları anneannemin yanında geçmiştir. Okullar kapandıktan sonra o sigara kokulu 302'lere biner kardeşimle yanına giderdik. Tatil kavramımız buydu. Hayatımın en güzel zamanlarıdır. Küçük bir Anadolu kasabasıydı. Sokaklarda kümes hayvanlarının gezdiği zamanlar.
Anneannemin mahallesinde bir kadın vardı. Yaşlıcana. Evinin önünde de ördekler, kazlar, tavuklar gezerdi hep. Bir gün o yavru ördeklerden birini severken (elimde fazla sıkmış olmamdan herhalde) maalesef öldürdüm. O kadıncağız ölene kadar her yaz (yaklaşık 15 sene) beni her gördüğünde söyledi bunu. "Sen benim hayvanımı öldürdün" diye.
O zamandan beri ne zaman bir ördek yavrusu görsem aklıma gelir ve tuhaf olurum.
Ama teyzecim o zaman daha okula bile gitmiyordum ben...
Toprağın bol olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder